شنبه, ۲۷ دی ۱۳۹۳، ۰۹:۱۱ ب.ظ
به آبی که دائم نمایید نوش |
توجه نمایید آیا به هوش |
خدا، یا شما از دل آن سحاب |
به پایین فرو ریخت باران آب |
چو خواهد کند تلخ آن را خدا |
چرا پس نیارید شکرش به جا |
همان کافران که به کفر اندرند |
نخواهند آیا نظر آورند |
که بُد بسته این آسمان و زمین |
خدایش شکافاند از هم، چنین |
زآبی که آمد فرو زآسمان |
همه چیز زنده شد و یافت جان |
چرا پس نگردند مؤمن به رب |
نسازند آیین او را طلب |
خدا بهر رحمت فرستاد باد |
شما را بشارت زآن باد، باد |
فرستاد آبی خوش از آسمان |
که پاک است و طاهر به هرجا روان |
زمین زنده گردید از آن آب پاک |
پس از مرگ، شد زنده این تیره خاک |
همه چارپایان و هر آدمی |
بگشتند سیراب از آن، هر دمی |